(Lange) update! het werd weer eens tijd..

Hoi allemaal!

Het werd maar weer eens tijd voor een flinke update, aangezien ik hier niet echt actief ben geweest de laatste tijd..

Ik zit hier inmiddels alweer 1,5 maand. De tijd vliegt voorbij! Er is dan ook veel te vertellen en juist daarom zag ik er een beetje tegenop om weer een verslag te posten, omdat het zoveel te vertellen is. Hierna ga ik het proberen bij te houden.

Ik begin gewoon met wat ik nu te vertellen heb en zal waarschijnlijk wel wat dingen vergeten van afgelopen weken, maar anders wordt het ook zo’n lang verhaal..
De meesten weten het waarschijnlijk wel, maar IK BEN VERHUISD! Het huis waar ik eerst woonde, lag niet echt in een veilige buurt. Er waren al 2 keer mensen over de muren heen geklommen en die hadden was van de waslijn gepikt enz. Vervolgens durfde niemand meer zijn of haar was buiten te laten drogen en binnen duurt het wel 5 dagen voor het droog is. Het is namelijk heel vochtig hier in de huizen. Alleen thuis blijven vond ik ook niet echt een heel prettig idee meer, wetende dat er mensen over de muur kunnen klimmen.
Mijn collega’s verklaarden me vervolgens voor gek dat ik 2500 rand betaalde voor een huis in Observatory (slechte wijk), met 16 man, een gedeelde slaapkamer en “ver” weg van het werk.
Ze gaven mij toen een site waar je kamers in studentenhuizen kunt huren, maar ook hele huizen en appartementen. Ik kwam toen een flat tegen op loopafstand van mijn werk, tussen de winkels, in een betere wijk en met 4 slaapkamers. Ik zag het namelijk ook niet echt zitten om hier in een huis met Afrikaanse studenten in mn eentje te gaan wonen. Als je de totale huurprijs door 4 deelde kwam je ongeveer op hetzelfde bedrag uit dan we nu betalen en dan allemaal met eigen kamer en groot bed. Het was ook nog eens gemeubileerd. Ik had een mailtje gestuurd, ben gaan kijken samen met een collega en Dirk (Nederlandse stagaire die in hetzelfde hotel, maar andere afdeling stage loopt). Het zag er erg mooi uit, net verbouwd, alle meubels nieuw en allemaal grote kamers .
Al met al heb ik het gekregen en 3 stagaires gevonden die met me mee wilden verhuizen. Pascal (woonde eerst ook in hetzelfde huis en van dezelfde vlucht), Katharina (stagaire uit Duitsland, waar ik eerst mijn slaapkamer mee deelde) en Dirk (de jongen die ook bij the Vineyard stage loopt).
1 slaapkamer heeft een eigen douche en die is uiteraard voor mij, aangezien ik de flat heb geregeld  haha. De flat was dan wel gemeubileerd, maar moesten nog dingen kopen als bestek, servies, kledinghangers, schoonmaakspullen enz. Maar met zn 4en samen was dat goed te doen.
Ik heb er nu 3 nachten geslapen en het bevalt erg goed! Het is alleen wel maar tm eind januari en ik vlieg 10 februari pas terug. Toch is dat het waard, we vinden wel iets voor die laatste 10 dagen. Ik ben dan klaar met stage, heb gewoon vakantie dus waar ik woon maakt niet zoveel uit. Misschien gaan we wel reizen de laatste paar weken of dagen. Dat is een beetje afhankelijk van het geld.
Hier in ieder geval mijn nieuwe adres:
14 Grove Avenue, (Grove Building flat 304)
7709 Claremont, Cape Town, South Africa

Mijn stage bevalt erg goed! De mensen zijn heel vriendelijk en behulpzaam.
De eerste week heb ik een introductieweek gehad, wat inhoud dat ik elke dag op een andere afdeling meeliep om te kijken hoe het daar aantoe gaat. Zo leer je snel hoe het hele bedrijf in elkaar zit. Ik begon bij de housekeeping. Ik was al bang dat het de hele dag kamers poetsen zou worden en bedden opmaken, maar in tegenstelling tot dat lieten ze me alles zien. De verschillende soorten kamers die het hotel biedt, wat er in een kamer hoort en waar enz. Ik liep mee met een supervisor en kamermeisjes waren bezig met het schoonmaken ed. Op een gegeven moment was de supervisor met een kamermeisje aan het praten over haar vakantie en ik stond er maar een beetje bij. Ik bood toen aan om te helpen met de kamer en toen zei de supervisor: ‘Nee, dat hoef jij niet te doen, dat doet zij wel’. Maar die vrouw had nog super veel te doen en ik stond daar maar, vond het gewoon sne. Dus heb toch een beetje geholpen met de bedden en kamers.
Ik stond die dag ingepland tot 16:00u, maar de kamers waren om 14:00u al klaar. Ze vroegen of ik in de wasserij wilde helpen tot 16:00u. Prima zei ik. Nou, ik ben blij dat ik geen operationele stage in de wasserij heb zeg! De hele tijd handdoeken vouwen en natte servetten en tafelkleden door een grote Pers/droog/strijkmachine duwen.... pfiew. Maar het was eenmalig en klokslag 16:00u mocht ik naar huis.

De tweede introductiedag was bij de front-office. Dit was niet echt een succes aangezien er veel gasten kwamen die moesten uitchecken en ze mij niet het hele programma en procedure gaan uitleggen als ik daar maar 1 dag meeloop. Ik ben toen maar achter de frontoffice gaan zitten waar de afdelingen reservations en switchboard zitten. Ik begon met meekijken bij switchboard. Hier zit iemand achter een computer met aangesloten telefoon. Dit is het algemene telefoonnummer van het Hotel. Hij neemt dan op en verbind iedereen vervolgens door met de juiste afdeling. Naar mijn idee een van de saaiste banen die je kunt hebben. Als er niemand belt, heb je niks te doen. Daarnaast mag de telefoon niet meer dan 2x overgaan. Als je al aan de telefoon zit met iemand, kunnen er ook gerust 3 mensen in de wacht staan, maar die telefoon mag eigenlijk niet meer dan 2x over gaan. Ik vraag me af of deze baan in Nederland ook bestaat. In Nederland zou je toch gewoon een keuzemenu krijgen voor de afdelingen of niet?
Na een paar uurtjes ben ik een manual over de front office gaan lezen, om zo toch een idee te krijgen wat ze op deze afdeling allemaal doen en hoe het in zijn werk gaat.

De woensdag en donderdag heb ik in het restaurant van het Hotel meegelopen. De eerste dag was een avonddienst, de tweede dag ontbijt. Dit was allemaal niet zo ingewikkeld voor mij. Ik had zelfs het idee dat ze hier soms wel iets van mij konden leren. Met borden en dienbladen lopen kan niet iedereen even goed. En efficient werken is er ook niet altijd bij.. Het restaurant heet Square, omdat het een vierkant van glas is. Savond’s is er ook sushibar, welke s’ morgens weer wordt omgetoverd tot ontbijtbuffet. Wat leuk was van het werken in Square is dat de manager van de avonddienst, een afgestudeerde van de Hoge Hotelschool Maastricht is. Zij is hier 3 jaar geleden als eerste stagaire van Nederland komen stage lopen. Vevolgens heeft ze in Nederland snel haar studie afgerond en is terug gekomen om hier te werken als manager. Sindsdien hebben ze elk jaar wel stagaires van de hotelschool Maastricht, behalve nu. Nu ben ik er, en dat als facility management student!

Tot slot had ik de vrijdag meegekeken bij de marketing afdeling en bij de sales. Hier hebben ze me voornamelijk uitgelegd hoe het bedrijf te werk gaat en welke afdeling wat doet.

De maandag erna ben ik begonnen op mijn eigen afdeling: banqueting. Hier blijf ik tm het einde van mijn stage werken. Hier worden alle congressen, beurzen, vergaderingen en bruiloften geregeld.
Normaal gesproken werk ik op het kantoor, in principe van maandag tm vrijdag, afgewisseld met af en toe en dag in de praktijk meedraaien.
De eerste bruiloft van dit seizoen in het hotel heb ik ook al meegemaakt. Dit vond ik erg leuk om te doen. Ik mocht de hoofdtafel met bruidspaar enzo bedienen. De aankleding was heel mooi en na afloop van het diner was een feestavond met dj en alles erop en eraan. Oh misschien nog leuk om te vertellen: het was een Griekse bruiloft, dus heb het borden gooien en dansritueel van die cultuur ook weer meegemaakt.
Andere avonden die ik heb meegdraaid in de praktijk van de banqueting zijn een gala diner en een normaal diner van grote conferentie.

Het hotel steunt een aantal goede doelen. Een daarvan is het Our Kids of the Cape found. Gasten doneren per nacht dat zij verblijven 5 rand (ongeveer 0,50 eurocent), tenzij ze aangeven dit niet te willen. Het hotel verdubbeld vervolgens dit bedrag.
Ik ben een keer meegeweest met een aantal collega’s om bomen en groenten te planten bij een basisschool met de kinderen voor het goede doel. Deze kinderen krijgen dan op school te leren hoe ze deze moeten verzorgen. Het hotel heeft de bomen betaald.
Afgelopen zaterdag was er in het hotel een high tea georganiseerd met een wandelingen door de 6hectare tuinen van het hotel. Ook deze opbengsten gingen naar dit goede doel. Hier heb ik ook meegeholpen in de voorbereidingen voor het event.

In mijn vrije tijd ben ik al vaker bij Dubliners geweest (dit is waar we de eerste avond ook naartoe zijn gegaan en ik de naam niet van wist). Dit is in Long Street, het bekende uitgaansgedeelte van Kaapstad. Beneden is altijd een llive band aan het spelen en boven is gewone uitgaans-/dansmuziek.
Ook ben ik al een aantal zaterdagen naar Club 31 geweest. Dit is een echte club op de 31e verdieping van een gebouw. Heel vet!
Overdag in de weekenden zijn we naar een Rugby wedstrijd geweest, naar voetbal: Ajax Cape Town uiteraard en heb ik de tafelberg beklommen. Jaaaa, BEKLOMMEN! Ik vond het hartstikke zwaar, al helemaal omdat ik de avond ervoor op stap was geweest en ik een kleine kater had en het was best warm die dag. Maargoed, ik heb het gehaald en het uitzicht was heel mooi boven. Terug heb ik wel de kabelbaan gepakt haha, zag het niet echt zitten nog een keer dat hele end naar beneden te gaan. Het waren ook hele grote en hoge stappen die je steeds moest nemen, alsof je op een normale trap steeds 2 treden tegelijk neemt en dat 2 uur lang. Naar beneden leek me nog een beetje eng ook, bang dat ik uit zou glijden enzo. Bovenop de tafelberg kwamen we een groepje tegen die ook Nederlands praatten. Toen we voorbij liepen zeiden zei: “Hey, ook Nederlanders!” Vervolgens bleken ze van de hotelschool Maastricht te zijn en 1 meisje wilde heel graag in mijn Hotel stage lopen en had hier alles voor geprobeerd, maar was niet gelukt omdat ze al iemand hadden, haha. Nu werkt ze bij de Townhouse, dat is ons zusjeshotel.

Het weer wordt steeds beter hier. In het begin was echt heel koud in huis! Er is geen verwarming en het was ook nog zo vochtig, niet echt fijn. Nu wordt het echt merkbaar steeds beter. De lente is nu begonnen en we hebben al echte stranddagen gehad dat je je ook moest insmeren, maar ook grijze regenachtige dagen. Het is erg wisselend. Maar in huis merk je ook dat het steeds warmer wordt. Ik begon met slapen onder 3 dekens, nu nog maar 1.

Vorige week ben ik naar Homeaffairs geweest om mijn visum te verlengen. Nou hier heb ik de Afrikaanse mentaliteit toch wel echt mogen ervaren. Om 7u in de ochtend stonden ik en mijn kamergenootje Katharina in de rij, samen met zo’n 50 anderen. Ons was verteld dat je hier zo vroeg mogelijk naartoe moest gaan anders duurde het veel te lang. Om 7:30 ging het open, loop je naar binnen, vertel je waar je voor komt en krijg je een nummer. Alle medewerkers achter de balie kwamen zelf ook pas 7:30 binnen lopen en moesten nog papierzaken regelen en waren vooral erg druk bezig met elkaar. Hele privegesprekken! Voordat ze begonnen met de eerste persoon te helpen was het al 8:00u. Het duurde echt heel lang voor we eindelijk aan de beurt waren.
Van tevoren had ik alle formulieren al ingevuld en kopien gemaakt in de hoop dat het dan snel ging. Ik stond voor die balie en die vrouw vraagt mij waarom ik het formulier met blauwe pen heb ingevuld. Ik antwoordde dat ik alleen maar een blauwe pen heb. Ze stuurt me uit de rij met nieuwe formulieren en ik moest het met zwarte pen invullen en terug in de rij bij haar komen. Wat een onzin dacht ik, het staat nergens dat het met zwarte pen moet ofzo, maar ik was al bij dat ik niet een nieuw nummertje moest halen. De vrouw had zelf een zwarte pen in haar handen toen ze mij de nieuwe formulieren gaf, dus ik vroeg of ik die dan even mocht lenen. Nee, die verkopen we beneden was het antwoord. Oke, nou Katharina was inmiddels klaar en ik kon een zwarte pen van haar lenen. Snel opnieuw ingvuld, opnieuw in de rij met weer 5 mensen voor me, eindelijk aan de buurt, wordt ik weer uit de rij gestuurd! Ik moest het in 2 aparte stapels geven.. Het waren 2 stapels en die lagen alleen bovenop elkaar, maar nee dat mochten we niet voor haar neus van elkaar halen maar moest weer uit de rij gebeuren en ik moest opnieuw aansluiten. Ppff hoe frustrerend.
uiteindelijk de stempel gekregen en nu moest ik nog betalen. Dat gebeurd dus bij een andere balie waar ik ook weer aan moest sluiten. Er stonden maar 2 mensen voor me, maar er zat niemand achter de kassa. Toen iemand er om ging vragen kreeg ze als antwoord dat er geen wisselgeld was en ze daarop aan het wachten waren. Ik had gepast geld bij me, de vrouw voor mij ook, alleen die daarvoor moest 5 rand terugkrijgen en ik betaalde met een muntje van 5 rand, dus kon ze die van mij aan haar geven. Daar wordt niet naar gekeken. Het duurde zeker weer 3 kwartier voor ik geholpen werd. Het heeft in totaal 3 uur geduurd.

Ohja, ik heb ook een townshiptour gedaan. Dit was een verplicht onderdeel vanuit YPO, het programma dat ik hier volg en samenwerkt met school.
Het was raar om daar te kijken als blanken (in hun ogen rijke) mensen, naar alleen maar donkere arme mensen om te kijken hoe slecht zij het hebben. Toch waren de mensen heel aardig en vooral de kinderen waren gek op ons! We hebben met ze gedanst en gezongen en sinaasappels uitgdeeld aan de kinderen. De townships zijn geen krottenwijken zoals ik van tevoren dacht, maar echt hele dorpen! Er zitten een soort van winkeltjes in en er wonen wel een half miljoen mensen.
Binnen de townships zit ook erg veel verschil tussen erg arm en minder arm. Sommige wonen in echte krottenhutjes en andere in stenen huizen.
De hele dag was onder begeleiding van Pele. De man die de tour organiseerd en zelf vroeger ook in een Township woonde. We reden met een busje door de township heen en op sommige punten stapten we uit en liepen we door de straten van de township, voor het busje.

Dit weekend ga ik naar een festival: Rocking the daisies! Het begint vanavond al, maar ik ga morgen na het werk t/m zondag. Het is een festival met camping en allerlei verschillende muziek area’s in het wijngebied, zo’n 1,5 uur rijden van Kaapstad vandaan.

Ik heb vast nog veeeeel meer te vertellen, maar ik ga het hierbij laten. Dit is wat mij nu allemaal te binnen schiet en het verslag is alweer veel te lang. Vanaf nu ga ik het echt proberen bij te houden, want lange verslagen zijn voor jullie ook niet altijd leuk om te lezen.

Ik zal deze site niet zoveel gebruiken voor foto’s, misschien een paar, maar op mijn Facebook zijn veel meer foto’s te vinden!

Heel veel liefs uit Kaapstad!!
xxxxx